Μιλιταρισμός Στην Εκπαίδευση

Μιλιταρισμός Στην ΕκπαίδευσηΕκδήλωση – Συζήτηση:
“Μιλιταρισμός Στην Εκπαίδευση”
…”ερχόμαστε και στην ανάγκη να πάμε με βήμα προς τα πίσω διερευνώντας τον τρόπο που φτάνει ο στρατός να φέρει αυτονόητα και “φυσικά” όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ακόμα και το πώς φτάνει να θεωρείται αυτονόητη η ίδια η ύπαρξή του και η ανταπόκριση της απόλυτης πλειοψηφίας των υπόχρεων στη θητεία. Για εμάς αυτό περνά μέσα από τη στρατικοποίηση κάθε πτυχής της ζωής και εκτός στρατοπέδου, τη διάχυση ενός μιλιταριστικού πνεύματος και λογικής πολυεπίπεδα στις κοινωνικές εκδηλώσεις και δομές. Σημαντικότερος ίσως τομέας, για λόγους που είναι πολύ περισσότερο προφανείς σε συλλογικότητες εκπαιδευτικών από ό,τι σε εμας, είναι αυτός της εκπαίδευσης, κυρίως μέσω της κύριας και πλέον επίσημης δομής του, αυτής του σχολείου. Τα χρόνια της παρέλασης δεν μας είναι πολύ μακριά, το υποχρεωτικό διαφόρων αηδιών, όπως ο εκκλησιασμός, η έπαρση της σημαίας, η συμμετοχή σε γιορτές – επετείους εθνοφρένειας μας φέρνουν ακόμα αναμνήσεις, τα μαθήματα της ιστορίας και τις εξυπνάδες των πιο πατριωτών δασκάλων μας ακόμα ψαχνόμαστε και διαβάζουμε για να τα καταρρίψουμε και να τα αντικρούσουμε, τους διαφημιστές αξιωματικούς του στρατού και της αστυνομίας που έρχονταν (εντός του σχολείου) να μας ψήσουν να ακολουθήσουμε τη δικιά τους σταδιοδρομία, νιώθουμε έστω και 10-15 χρόνια μετά λίγοι που δεν τους βρίσαμε εκεί μπροστά στους συμμαθητές μας. Και φυσικά, όταν το ίδιο μας το σχολείο μας έστειλε να περάσουμε περιοδεύον και να “γραφτούμε” στη στρατολογία, δεν υπήρξε κανείς (και δεν το περιμέναμε αυτό από τη στρατολογία, “τη δουλειά τους έκαναν” οι άνθρωποι) να μας ψιθυρίσει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος…”
Source: afisa